Ταξινόμηση τερμιτών σε κατηγορίες

Οι υπόγειοι τερμίτες είναι οι πιο διαδεδομένοι και καταστρεπτικοί. Ζουν μέσα στο έδαφος και κατά κανόνα ξεκινούν από το έδαφος, ανοίγοντας περάσματα μέχρι να προσεγγίσουν ξύλο ή άλλα κυτταρινούχα υλικά που βρίσκονται πάνω από αυτό. Κατασκευάζουν μοναδικά χωμάτινους αγωγούς (κανάλια ή tubes) και με ... Διαβάστε περισσότερα

Οι υπόγειοι τερμίτες είναι οι πιο διαδεδομένοι και καταστρεπτικοί. Ζουν μέσα στο έδαφος και κατά κανόνα ξεκινούν από το έδαφος, ανοίγοντας περάσματα μέχρι να προσεγγίσουν ξύλο ή άλλα κυτταρινούχα υλικά που βρίσκονται πάνω από αυτό. Κατασκευάζουν μοναδικά χωμάτινους αγωγούς (κανάλια ή tubes) και με ιδιαίτερα ευρηματικό τρόπο διαπερνούν δυσπρόσιτα οικοδομικά υλικά μέσα από ρωγμές ή κοιλότητες. Μέχρι η ζημιά να προχωρήσει αρκετά (από λίγα έως πολλά χρόνια) η προσβολή παραμένει κρυφή, αφού δεν αποβάλουν περιττώματα και πριονίδι έξω από τις στοές, όπως συνηθίζουν τα υπόλοιπα ξυλοφάγα έντομα (σαράκια), με το εξωτερικό του ξύλου να εμφανίζεται ανέπαφο.

Χρειάζονται υγρασία και για αυτό η είσοδος τους συχνά παρατηρείται σε σημεία που έχουν υγρασία, ενώ όταν δεν αρκεί κατασκευάζουν μέσα στο έδαφος στοές μέχρι και 100 μέτρα μήκους! Οι ιχνοδηλωτικές φερομόνες των υπόγειων τερμιτών διατηρούν την προσελκυστική ιδιότητα τους για 1-2 χρόνια, πλούσιο χρονικά διάστημα για να βρουν το σωστό δρόμο τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας τους.

Την προσβολή προδίδει κάποιες φορές η εμφάνιση των πτερωτών ατόμων που θυμίζουν πτερωτά μυρμήγκια, που παρατηρείται συνήθως μετά από τις πρώτες φθινοπωρινές ή πρώτες χειμερινές βροχές. Επειδή έχουν υδαρή περιττώματα, είναι δυνατόν σε κάποιες περιπτώσεις να παρατηρείται αλλαγή στο χρώμα ξύλινων επιφανειών (κυρίως σε πατώματα), που αποδίδονται συνήθως αρχικά λανθασμένα στην υγρασία. Άλλες ενδείξεις αποτελούν οι χωμάτινοι αγωγοί που σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζονται και εκτός ξύλου (προσβολής) ή οικοδομικών υλικών που χρησιμοποιούν για περάσματα.

Οι αποικίες των τερμιτών ξηρού ξύλου είναι μικρότερες από αυτές των υπογείων, δεν έχουν την ανάγκη της επαφής με το έδαφος, δεν κατασκευάζουν χωμάτινους αγωγούς και ζουν αποκλειστικά σε ξηρό και υγιές ξύλο. Σε αντίθεση επίσης με τους υπόγειους τερμίτες, την υγρασία που χρειάζονται την αποκτούν από ... Διαβάστε περισσότερα

Οι αποικίες των τερμιτών ξηρού ξύλου είναι μικρότερες από αυτές των υπογείων, δεν έχουν την ανάγκη της επαφής με το έδαφος, δεν κατασκευάζουν χωμάτινους αγωγούς και ζουν αποκλειστικά σε ξηρό και υγιές ξύλο. Σε αντίθεση επίσης με τους υπόγειους τερμίτες, την υγρασία που χρειάζονται την αποκτούν από το ξύλο που καταναλώνουν ή την παράγουν μέσω του μεταβολισμού τους. Η πρώτη εγκατάσταση των τερμιτών ξηρού ξύλου στις κατοικίες γίνεται συνήθως όταν οι σμηνουργοί εισέρχονται τυχαία ή μη από κάποιο άνοιγμα (συνήθως μπαλκονόπορτα) μεταφερόμενοι τυχαία από κάποια κοντινή προσβολή σε δέντρο ή άλλη κοντινή κατοικία. Συναντώνται συχνά σε διαμερίσματα πολυκατοικιών με την ίδια συχνότητα σε χαμηλούς και σε ψηλούς ορόφους. Για να διατηρήσουν την υγρασία του σώματος τους, διαθέτουν αρκετά υδατοστεγές εξωσκελετό (σωματικό περίβλημα) και έχουν την ιδιότητα να επαναχρησιμοποιούν νερό λαμβάνοντας το από τα περιττώματα τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα περιττώματα τους να είναι εξάεδρα (με γυμνό μάτι φαίνονται σφαιροειδή) και να είναι απολύτως ξηρά. Το χρώμα των περιττωμάτων είναι ανοιχτό κίτρινο, καφέ, μαύρο ή συνδυασμός αυτών, ενώ οι ακμές των έξι πλευρών είναι πιο ανοιχτόχρωμες.

Κύριο σημάδι προσβολής αποτελούν οι μικροί σωροί από τα μικρά σαν σπόροι ή κόκκοι, περιττώματα, τα οποία οι τερμίτες αποβάλλουν από στοές και οπές ή άλλα ανοίγματα και σχηματίζουν κάποιες φορές μικρούς σωρούς. Άλλα σημάδια της προσβολής είναι επίσης η εμφάνιση των πτερωτών εντόμων (όπως και στην περίπτωση των υπόγειων τερμιτών), όπως επίσης και οι ίδιες οι προχωρημένες ζημιές σε ξύλο.

Οι τερμίτες υγρού ξύλου προσβάλλουν αποκλειστικά ξύλο με υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία. Έχουν εμφανώς μεγαλύτερο μέγεθος από τους υπόγειους, με τους εργάτες και τους οπλίτες να φτάνουν σε μήκος μέχρι και 20 χιλιοστά ενώ οι σμηνουργοί στα 25 χιλιοστά (μαζί με τις πτέρυγες). Οι αποικίες βρίσκονται κατά κανόνα μέσα στο προσβεβλημένο ξύλο χωρίς συνήθως να απαιτείται επαφή τους με το έδαφος. Παρατηρούνται συχνά σε πεσμένους κορμούς δένδρων, πασσάλους ή άλλα ξύλα σε σήψη και ελεύθερα ή σε επαφή με υγρό έδαφος. Οι οπλίτες έχουν μεγάλη πιο ερυθρή ... Διαβάστε περισσότερα

Οι τερμίτες υγρού ξύλου προσβάλλουν αποκλειστικά ξύλο με υψηλή περιεκτικότητα σε υγρασία. Έχουν εμφανώς μεγαλύτερο μέγεθος από τους υπόγειους, με τους εργάτες και τους οπλίτες να φτάνουν σε μήκος μέχρι και 20 χιλιοστά ενώ οι σμηνουργοί στα 25 χιλιοστά (μαζί με τις πτέρυγες). Οι αποικίες βρίσκονται κατά κανόνα μέσα στο προσβεβλημένο ξύλο χωρίς συνήθως να απαιτείται επαφή τους με το έδαφος. Παρατηρούνται συχνά σε πεσμένους κορμούς δένδρων, πασσάλους ή άλλα ξύλα σε σήψη και ελεύθερα ή σε επαφή με υγρό έδαφος. Οι οπλίτες έχουν μεγάλη πιο ερυθρή κεφαλή (συγκριτικά με τις προηγούμενες κατηγορίες), μεγάλα στοματικά μόρια και ισχυρές γνάθους. Δεν κατασκευάζουν χωμάτινους αγωγούς (όπως και οι τερμίτες ξηρού ξύλου) και τα ανοίγματα προς το ξύλο φράσσονται με περιττώματα ή άλλα υλικά. Τα σφαιροειδή περιττώματα διαμέτρου το πολύ 1mm συγκρατούνται σταθερά στην επιφάνεια των στοών ή αποβάλλονται εξωτερικά του (ανάλογα με το ποσοστό υγρασίας στο ξύλο). Οι ζημιές που προκαλούν είναι μεγαλύτερες όταν συνεργούν με μύκητες που προκαλούν σήψη του υγρού ξύλου.